Avrupa Sendikalar Konfederasyonu (ETUC)
Avrupa Sendikalar Konfederasyonu (ETUC) çalışanların Avrupa düzeyinde çıkarlarının korunması ve AB kurumlarında temsili amacıyla 1973 yılında kurulmuştur. ETUC, yirmi yılı aşkın bir süre boyunca gelişen bir dizi birleşme ve yeniden örgütlenme sonrasında oluşmuştur R11; önde gelen üyelerden en eskisi, Uluslararası Hür İşçi Sendikaları Konfederasyonunun Avrupa Bölge Örgütü, 1950 yılında kurulmuştur. Kuruluşundan itibaren amacı, Avrupa entegrasyonunun ortaya çıkardığı güçlüklerle başa çıkabilecek bir örgüt yaratmak ve işçiler için tek bir ses olmaktır.
1986 yılında kabul edilen Avrupa Tek Senedinin 22. maddesi, yöneticiler ve çalışanlar arasında R16;her iki tarafın da istemesi halinde, anlaşmalara dayalı ilişkilere yol açabilecek’ şekilde Avrupa düzeyinde bir diyalogun geliştirilmesini gerektirmektedir. ETUC bu tür bir sosyal diyaloga katılan tek sendikaydı ve halen tek sendika olmaya devam etmektedir.
Avrupa Birliği Antlaşması Sosyal Protokolü (1992 yılında Maastricht’te imzalanan) Topluluk yetkilerini sosyal politika açısından genişletmiştir. Bu protokol, 11 AT üye devleti tarafından kabul edilmiştir. Birleşik Krallık hükümeti de nihayet anlaşmayı 1997 yılında imzalamıştır. Bu anlaşmanın amaçları şunlardır:
R26; istihdamın geliştirilmesi
R26; yaşam ve çalışma şartlarının iyileştirilmesi
R26; yeterli sosyal koruma
R26; sosyal diyalog
R26; yüksek ve sürdürülebilir düzeyde istihdamın sağlanması için insan kaynaklarının geliştirilmesi
R26; işgücü piyasasından dışlanan kişilerin entegrasyonu.
Lizbon Antlaşmasına göre R16;Birlik, Strazburg’da 12 Aralık 2007 tarihinde kabul edilmiş olan ve Antlaşmalar ile aynı hukuki etkiye sahip olan, 7 Aralık 2000 tarihli Avrupa Birliği Temel Haklar Sözleşmesinde belirtilen hak, özgürlük ve ilkeleri tanımaktadır’.
Euro, Avrupa Anayasası ve AB mevzuatının günlük hayat üzerindeki giderek artan etkisi ile Avrupa entegrasyon süreci, sendikaların faaliyet gösterdiği ortamda değişiklik yaratmıştır ve bundan sonra çalışanların sesinin şimdiye kadar hiç olmadığı kadar çok duyulması gerekliliğini ortaya koymuştur. Avrupa çapındaki faaliyetlerin ve politikaların koordinasyonu, ulusal seviyede işçilerin çıkarlarının savunulması ve pazarlık için giderek daha da elzem hale gelmektedir. Eğer sendikalar ekonomiye ve daha geniş anlamda topluma etki etmek istiyorlarsa, tek bir ses olmalı ve Avrupa düzeyinde birlikte hareket etmelidir.
Avrupa Sendikalar Konfederasyonu şu anda ulaştığı yapısıyla,
R26; tüm büyük ulusal sendika konfederasyonlarını
R26; tüm büyük Avrupa sektörel örgütlerini
R26; sadece Avrupa Birliği ülkelerinde değil, AB ülkeleri dışındaki ülkeler dahil 36 ülkede temsil etmektedir.
ETUC, amaçlarına ulaşmak üzere aşağıda sıralanmış olan ve Avrupa Düzeyinde Endüstriyel İlişkiler başlıklı 2. eğitim modülünde ele alınmakta olan bir dizi yöntemi kullanır:
R26; sosyal diyaloga katılım
R26; AB karar alma sürecine etkide bulunma
R26; kampanya ve gösteri düzenleme
Örgütün yapısı, örgütün demokratik politika belirleme sürecine olan inancını yansıtır. Örgütün en yüksek organı, büyüklüklerine göre ulusal konfederasyonlardan gelen delegelerden ve on iki üye iş kolu federasyonundan gelen delegelerden oluşan ETUC Kongresidir. Kongre, Başkanı, Genel Sekreteri, Yönetim Kurulu ve diğer üst düzey yetkilileri seçmek üzere dört yılda bir toplanır. Kongreler arasındaki dönemlerde, Yönetim Kurulu yılda dört defa toplanır, işveren örgütleri ile görüşecek delegeleri seçer ve yetkilendirir. Daha küçük olan ve 21 kişiden oluşan Yönlendirme Komitesi ise, kararların takibini gerçekleştirmek üzere yılda sekiz defa toplanır. Ayrıca, gençler ve kadınlar için komiteler ile sınır bölgelerinde uluslararası bağlantıları koordine eden bölgeler arası sendika konseyleri bulunmaktadır.
ULUSAL SENDİKAL KONFEDERASYONLAR
ETUC’a bağlı 82 ulusal konfederasyon bulunmaktadır. Bu ulusal konfederasyonlar, batıda İzlanda’da yer alan iki konfederasyondan (Althydusamband Islands R11; ASI ve Bandalag Starfsmanna Rikis of Baeja – BRSB) doğuda Türkiye’den dört konfederasyona (Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu TÜRK-İŞ, Türkiye Hak İşçi Konfederasyonu HAK-İŞ, Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu DİSK ve Kamu Emekçileri Sendikaları konfederasyonu KESK), kuzeyde Norveç’ten iki konfederasyondan (Landsorganisasjonen i Norge R11; LO-N, Yrkesorganisasjonenes Sentralforbund R11; YS) güneyde Malta’dan iki konfederasyona (Confederation of Malta Trade UNIONs – CMTU and General Workers’ UNION – GWU) kadar uzanmaktadır. Üyelik açısından en büyük konfederasyonlar, sırasıyla 7 ve 6 milyonu aşan rakamlarıyla Birleşik Krallık’ta Trade UNION Congress ile Almanya’da Deutscher Gewerkschaftsbund konfederasyonlarıdır. ETUC üyesi farklı konfederasyonlar hakkında daha fazla bilgi için, bakınız www.etuc.org/a/82.
AVRUPA İŞ KOLU FEDERASYONLARI
ETUC’a bağlı on iki Avrupa İş Kolu Federasyonu bulunmaktadır. Bu federasyonların her biri, gazetecilikten eğlenceye, kimyadan metal sanayine kadar değişen tekil sektörlerden işçileri temsil etmektedirler. İş kolu federasyonları, sektörel seviyede Avrupa sosyal diyalogundan sorumludur: 35 farklı sektörel komite, ilgilendikleri sektörlere özgü hususları tartışmakta ve geniş yelpazede girişimlerin gerçekleştirilmesi üzerinde anlaşmaya varabilmektedir.
