Image Map

İKİNCİ ULUSAL SOSYAL POLİTİKA KONGRESİ

23-24 Kasım 2006 tarihleri arasında Ankara’da düzenlediğimiz “Sosyal Adalet İçin Ekonomi Politikaları” konulu 2. Ulusal Sosyal Politika Kongresi “Sosyal Adalet İçin Sosyal Haklar Manifestosu”nun açıklanmasıyla sona erdi. 23 Kasım 2006 Perşembe günü Prof. Dr. Korkut Boratav tarafından verilen “Yeni Liberal Ekonomi Politikalarının Sosyal Etkileri” başlıklı konferansla açılan Kongre üç oturumla sürdü.

 

“Dönüşüm Sürecinde Ekonomi Politikaları ve Sosyal Politikalar”, “Dönüşüm Sürecinde Çalışma Yaşamı ve Politikaları” ve “Eşitlik ve Dayanışma” başlıklı oturumlarda 11 bilim kadını ile bilim adamı tarafından çeşitli konularda bildiriler sunuldu. TİSK Genel  Başkanı, HAK-İŞ Genel Başkanı, KESK Genel Başkanı, TMMOB Genel Başkanı, DİSK Genel Başkanı ve TÜRK-İŞ temsilcisinin katıldığı panelde de “Sosyal Adalet İçin Ekonomi Politikaları”na sosyal tarafların yaklaşımları ortaya kondu. Kongre bitiminde toplantıya katılan, bildiri sunan bilim insanlarıyla birlikte hazırlanan aşağıdaki “Sosyal Adalet İçin Sosyal Haklar Manifestosu” açıklandı.

 
(Kongre bilgilerini indirmek için lütfen aşağıdaki başlıklara tıklayınız)
 
 

II. Oturum: DÖNÜŞÜM SÜRECİNDE ÇALIŞMA YAŞAMI VE POLİTİKALARI

24 KASIM 2006  Cuma

Oturum Başkanı: Prof.Dr. Kuvvet Lordoğlu

                             1. Bildiri : Üretim Süreci

                                      Doç. Dr. Gamze YÜCESAN ÖZDEMİR

                             2. Bildiri : İşgücü Piyasaları

                                              Prof. Dr. Zeki ERDUT

                             3. Bildiri : Çalışma Koşulları

                                              Prof. Dr. Nüvit GEREK

                             4. Bildiri : İş Sağlığı ve Güvenliği

                                              Dr. Bülent PİYAL R11; ÇSGB Danışmanı

 

4. BÖLÜM:

III. Oturum: EŞİTLİK VE DAYANIŞMA

                                      1. Bildiri : Sosyal Dışlanma ve  Yoksulluk

                                              Yrd. Doç. Dr. Faruk SAPANCALI

              2. Bildiri : Ayrımcılık

                       Prof. Dr. Tijen ERDUT

                                      3. Bildiri : Örgütlenme

                                               Yrd. Doç. Dr. Metin ÖZUĞURLU

                                      4. Bildiri : Sosyal Diyalog ve Yönetişim

                                       Doç. Dr. M.Kemal ÖKE

 

5. BÖLÜM:

PANEL:  “SOSYAL ADALET İÇİN EKONOMİ POLİTİKALARI”

YÖNETİCİ               :        Prof. Dr. Mesut GÜLMEZ

KATILIMCILAR          :        Tuğrul KUDATGOBİLİK R11; TİSK Genel  Başkanı

Salih KILIÇ – TÜRK-İŞ Genel Başkanı

                                      Salim USLU – HAK-İŞ Genel Başkanı

                                      İsmail Hakkı TOMBUL – KESK Genel Başkanı

                                      Mehmet SOĞANCI R11; TMMOB Genel Başkanı

                                      Prof. Dr. Gencay GÜRSOY R11; TTB Genel Başkanı

Süleyman ÇELEBİ  –  DİSK Genel Başkanı

 

(DİSK Genel Başkanı Süleyman Çelebi’nin PANEL Açılış Konuşması)

 

 

 

  

SOSYAL ADALET İÇİN SOSYAL HAKLAR MANİFESTOSU

Günümüz Türkiye’sinde benimsenen ekonomi politikaları zenginliğin yaratılmasına ve çoğaltılmasına katılanların, hak ettikleri payı aldıkları iddiası ile uygulanmaktadır.

 

Ancak ekonomi, rekabetçi üretime öncelik veren ekonomi politikaları tarafından yönlendirilmektedir. Oysa, ekonomi politikaları, üretimin yanı sıra bölüşümü de önceleyen sosyal politikalar içermelidir. Sosyal politikalar, ekonomi politikalarının gölgesinde kalmamalıdır. Eşitsizlik üreten piyasanın acımasız rekabetine karşı; emekten ve güçsüzlerden yana olması gereken sosyal devletin olumlu bir aktör olarak piyasaya müdahale etmesi gerekir.

 

87 yıl önce Uluslararası Çalışma Örgütü Anayasası’nın başlangıcına yazılan sosyal adalet ilkesi, yeni liberal ekonomi politikalarının dayatıldığı bu dönemde, sanayi devrimini izleyen yıllardaki kadar önem kazandı. Küreselleşme, sosyal adaletsizlik ve sosyal eşitsizlikleri derinleştirdi. Eşitsizlikler, hem ülkeler arasında hem de ülkeler içinde arttı. Gelir dağılımı, uluslararası ve ulusal düzeylerde alabildiğine bozuldu. Uluslararası sermayenin kuruluşları olan DB ve IMF bile, artık bu gerçeği yadsıyamamaktadır. Birleşmiş Milletler de,  bu durumu “eşitsizlik krizi” olarak nitelemektedir.

 

Sosyal adalete ve sosyal haklara dayalı ekonomi politikalarının artık çok güçlü uluslararası hukuksal dayanakları da vardır. Mayıs 2004’teki Anayasa değişikliği insan hakları sözleşmelerine “ulusal üstü” nitelik kazandırmıştır ve “doğrudan” uygulanmasını anayasal zorunluluğa dönüştürmüştür. Ülkemizin onayladığı insan hakları sözleşmeleri arasına Birleşmiş Milletler’in Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi ile Avrupa Konseyi’nin Gözden Geçirilmiş Avrupa Sosyal Şartı da eklenmiştir. Uluslararası Çalışma Örgütü sözleşmeleri ile bu iki insan hakları sözleşmesinin güvenceye aldığı sosyal haklar, izlenecek ekonomi politikalarını sosyal adalet temeline dayandırmanın olmazsa olmaz dayanaklarıdır.

 

Sosyal adaletin, kendiliğinden gerçekleşmesi beklenemez, bu bağlamda sosyal adaletin soyut bir söylem olmaktan çıkarılması ancak sosyal hakların eksiksiz kullanılması ile olanaklıdır. Sosyal adaletin, en etkili araçlarından biri sosyal haklardır. Sosyal güvenlik ve sağlık hakkı, sendika özgürlüğü, toplu sözleşme ve grev hakkı, eğitim ve çalışma hakkı, gelir güvencesi gibi  sosyal haklar, aynı zamanda temel insan haklarıdır.

 

İnsan hakları ise, evrensel olmasının yanı sıra bölünmez bir bütündür.  Çalışanı, işsizi ve emeklisiyle,  genci ve yaşlısıyla, kadını ve erkeğiyle, tüm emek cephesinin sosyal haklardan yararlanması, ancak sendikal hakların tam olarak güvenceye alınması ile olanaklıdır. Sendikal haklar, sosyal hakların yaşama geçirilmesinin en etkin araçlarındandır.

 

Başta işçi sendikaları ve kamu çalışanları sendikaları olmak üzere emek dünyasının tüm aktörleri sosyal adalete ve sosyal haklara dayanan ekonomi politikalarının yaşama geçirilmesindeki sorumluluklarının bilinciyle bu yazgıyı değiştirmek için harekete geçmelidir.

ITUC ETUC