DİSK-AR: İşçiyi maliyet ögesi olarak gören politikalarla işsizlik azaltılamaz!

Geçen yılın nisan ayına göre resmi işsiz sayısı 1 milyon 348 bin kişi, gerçek işsiz sayısı ise 1 milyon 459 bin kişi artmıştır.

 

İşsizlik artmaya devam etmektedir. Sadece artış hızı nispeten yavaşlamıştır. Bu yavaşlama sonucu Mart 2009’a göre, işsiz sayısında 158 bin kişi azalmış ve işsizlik oranı da yaklaşık 1 puan gerilemiştir.

 

Fakat, “iyimserlik” inşa etmek için işsizlik verilerinin bir ay önceki rakamlarla kıyaslanması yeterli değildir. Ayrıca nisan rakamları işsizliğin azalmaya başladığını değil, “işsizlikteki artışın nispeten yavaşlamış” olduğunu ortaya koymaktadır.

 

İŞSİZLİK GENEL BİR EĞİLİM HALİNE GELMİŞTİR!

En önemli nokta, işsizlik artışının ekonomide genel bir eğilim haline gelmiş olmasıdır. Gerçek işsiz sayısı, krizin ilk işaretlerinin görüldüğü Eylül 2008’de dahi,  3 milyonun üzerinde idi. AKP hükümetinin, kriz sürecinde, emekçileri piyasanın insafına terk eden politikaları sonucu, bugün gerçek işsiz sayısı 5 milyon 837 bin kişiye çıkmıştır. İşçi çıkarma, istihdamı artırmama, emekliye sevketme ve ücretsiz izin gibi uygulamalar bu dönemin temel araçları haline gelmiştir.

Bu eğilimin özellikleri şunlardır:

– Resmi rakamlara göre, kriz döneminde işsiz kalanların sayısı 980 bin kişidir. Bu sayının yaklaşık yarısı sanayi sektörü işçilerinden oluşmaktadır.

– Her ay işsiz sayısına 175 bin kişi dahil olmaktadır.

– Her ay iş bulmaktan ümidini kesen kişi sayısına, 70 bin kişi eklenmektedir.

– Gerçek İşsizlik oranı %20’nin üzerinde seyretmektedir.

 

GERÇEK İŞSİZ SAYISI…

İşsizliğin, gerçek boyutlarını ortaya koymak için analize işsiz olduğu halde, iş aramayan iki milyonu aşkın emekçiyi de dâhil etmek gerekmektedir. TÜİK resmi verilerine göre 2008 Nisan’ında 2 milyon 115 olan bu kategorideki işsiz sayısı 104 bin kişi artarak Nisan 2009’da 2 milyon 219 bine çıkmıştır. Gerçek işsiz sayısına ulaşmak için bu kategoriyi, resmi işsiz sayısına dâhil ettiğimizde toplam işsiz sayısı 5 milyon 837 bine ulaşmaktadır.

 

1 yılda resmi işsiz sayısı 1 milyon 348 bin kişi artmıştır

Tablo:1 Resmi İşsizlik verileri

 

 

Nüfus

Çalışma Çağındaki nüfus

İşgücü

İstihdam edilenler

İşsiz

İşsizlik oranı

%

2008

Ocak

69.346

50.435

22.388

19.798

2.591

11,6

 

Şubat

69.416

50.500

22.541

19.864

2.677

11,9

 

Mart

69.479

50.564

22.921

20.389

2.532

11,0

 

Nisan

69.549

50.627

23.561

21.228

2.333

9,9

 

 

 

 

 

 

 

2009

Ocak

70.166

51.323

23.523

19.873

3.650

15,5

 

Şubat

70.236

51.360

23.582

19.779

3.802

16,1

 

Mart

70.299

51.426

23.924

20.148

3.776

15,8

 

Nisan

70.368

51.507

24.316

20.698

3.618

14,9

Kaynak:TÜİK, Hane Halkları ve İşgücü Anketleri

 

 

Gerçek işsiz sayısı Nisan ayında 5 milyon 837 bin kişidir.

Tablo:2 Gerçek işsizlik verileri

 

 

İş bulma ümidini yitirenler (+İşsiz olup iş aramayanlar+mevsimlik çalışanlar)

Gerçek işsiz

(Bin kişi)

Gerçek işsizlik Oranı %

2008

Ocak

2.471

5.062

20,4

 

Şubat

2.636

5.313

21,1

 

Mart

2.553

5.085

20,0

 

Nisan

2.115

4.448

17,3

 

 

 

 

2009

Ocak

2.684

6.334

24,2

 

Şubat

2.669

6.471

24,7

 

Mart

2.473

6.249

23,7

 

Nisan

2.219

5.837

22,0

Kaynak:TÜİK, Hane Halkları ve İşgücü Anketleri, DİSK-AR

 

 

İŞÇİYİ MALİYET ÖGESİ OLARAK GÖREN ANLAYIŞ İŞSİZLİĞİ AZALTAMAZ!

İstihdamı, işçiyi ve çalışanı maliyet öğesi olarak gören bir anlayış, kriz var diye işçi çıkartmaktadır. Hâlbuki krizde ilk yapılması gereken çalışanı ve istihdamı korumak olmalıdır.

 

AKP hükümeti çalışanları ve işsizleri piyasanın insafına terk etmiştir. İşsizliğe piyasanın çözüm bulmasını istemektedir. Ama piyasanın çözümü, işte bugün açıklanan rakamlar da ortaya koyuyor. İşten çıkarmaların devam etmesi yönündedir.

 

AKP Hükümeti burada da durmamıştır. Kriz fırsatçılığına imkân veren bir takım düzenlemeler yapmıştır. İşçi kiralama sistemini “Özel İstihdam Bürosu” adı altında yasalaştırmıştır. Cumhurbaşkanı bunu veto etmiştir. Ama İşsizlik Sigortası Fonu’nun amaç dışı kullanımına imkân veren düzenlemeler onaylanmıştır.

 

İşsizlik eğiliminin tersine çevrilmesi için istihdam, ücret, yatırım ve üretimi birlikte ela alındığı bir sosyal programın hayata geçirilmesi gerekmektedir. Sosyal program hayata geçirilmeden krizin yol açtığı ağır tahribat telafi edilemeyecektir.