ILO Raporu: Corona ve Çalışma Yaşamı

in Uluslararası İlişkiler / on 23 Mart 2020 at 19:00 /

COVID-19’un dünyada çalışma yaşamına etkisine ilişkin ilk değerlendirmeler, etkilerin çok
geniş kapsamlı olacağını, milyonlarca insanı işsiz, eksik istihdam ve çalışan yoksulluğuna
sürükleyeceğini gösteriyor ve kararlı, koordineli ve acil müdahale için önlemler öneriyor.
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) tarafından yapılan son değerlendirmelere göre, COVID-19
pandemisinin yarattığı iktisat ve emek krizi, küresel işsizliği yaklaşık 25 milyon artırabilir.
Ancak, 2008/9 küresel finans krizinde olduğu gibi, uluslararası çapta koordine edilen politika
yanıtı görürsek, küresel işsizliğin etkisi oldukça düşük olabilecektir.

“COVID-19 ve Çalışma Yaşamı: Etkiler ve Yanıtlar” başlıklı ön değerlendirme dokümanı,
işyerinde işçilerin korunması, ekonomi ve istihdamın canlandırılması, işler ve gelirlerin
desteklenmesi olmak üzere üç temel eksende acil, büyük ölçekli ve koordineli önlemlerin
alınması için çağrı yapıyor.

Bu önlemler arasında sosyal korumanın genişletilmesi, istihdam muhafazasının desteklenmesi
(yani, kısa çalışma, ücretli izin, diğer destekler) ve mikro, küçük, orta ve büyük ölçekli
işletmeler dahil olmak üzere finans ve vergi destekleri bulunuyor. Bunlara ek olarak belge,
kamu maliye ve para politikası önlemleri, ve belirli ekonomik sektörler için borç verme ve
finansal destek öneriyor.

COVID-19’un küresel GSMH büyümesine etkilerine ilişkin farklı senaryolara dayalı olarak,
ILO tahminleri, 2019 yılındaki 188 milyonluk referans düzeye göre, küresel işsizlikte 5,3
milyon (“düşük etki” senaryosu” ila 24,7 milyon (“yüksek etki” senaryosu) artışa işaret
ediyor. Buna karşılık, 2008/9 küresel finans krizinde küresel işsizlik 22 milyon artmıştı.
Virüs salgınının ekonomik sonuçları çalışma süresi ve ücretlerde düşüşe dönüşeceğinden,
eksik istihdamın da büyük çapta artması bekleniyor. Gelişmekte olan ülkelerde, genellikle
değişimlerin etkisini yumuşatan kendi hesabına çalışma da, insanlar (örneğin hizmet
sağlayıcılar) ve malların dolaşımına getirilen kısıtlamalar nedeniyle bu kez işe yaramayabilir.
İstihdamda düşüş aynı zamanda çalışanlar için büyük gelir kaybı demektir. Çalışmanın
tahminlerine göre, 2020 sonuna kadar bu kayıplar 860 milyar ila 3,4 trilyon ABD Doları
arasında olacaktır. Bu durum, mal ve hizmet tüketiminde düşüşe neden olacak; bu da,
işletmeler ve ekonomilerin geleceğini etkileyecektir.

Çalışan yoksulluğunun da önemli ölçüde artması bekleniyor çünkü “ekonomik faaliyetlerdeki
düşüşten kaynaklanan gelir azalışı, yoksulluk sınırına yakın veya altında olan çalışanları
mahvedecek.” ILO, çalışan yoksulluğunda 14 milyon azalış olacağına dair daha önceki 2020
tahminlerinin aksine, dünya genelinde 8,8 ila 35 milyon insanın çalışan yoksulluğuna
düşeceğini tahmin ediyor.

“Bu artık sadece küresel sağlık krizi değil, aynı zamanda insanlar üzerinde devasa etki
yaratacak büyük bir emek ve iktisat krizidir” dedi ILO Genel Direktörü Guy Ryder. “2008
yılında, küresel finans krizinin sonuçlarını gidermek için tüm dünya tek cephede birleştik ve
en kötü sonuçlar önlendi. Bugün de aynı türden liderlik ve kararlılığa ihtiyacımız var.”
ILO dokümanı, bazı grupların iş krizinden orantısız biçimde etkileneceği, bunun da eşitsizliği
artıracağı uyarısını yapıyor. Bu gruplar, başta genç ve yaşlı çalışanlar olmak üzere, korumasız
ve düşük ücretli işlerde çalışanları içeriyor. Yaşlılar, sosyal koruma ve haklardan yoksunluk
nedeniyle; kadınlar ise düşük ücret ödeyen ve etkilenen sektörlerde yoğunlaşmaları nedeniyle
kırılgan durumda.

Ryder sözlerini şöyle sürdürdü: “Böyle krizlerde, hasarı azaltmak ve halkın güvenini yeniden
tesis etmek için iki aracımız var. Birincisi, çalışanları, işverenleri ve temsilcilerini bir araya
getiren sosyal diyalog, halkın güvenini tesis etmek ve krizi aşmak için ihtiyaç duyulan
önlemlere desteğini sağlamak için hayati önem taşıyor. İkincisi ise, uluslararası çalışma
standartları, sürdürülebilir ve adil bir düze çıkışa odaklanan politika yanıtları için denenmiş ve
kanıtlanmış temel oluşturuyor. Bu zor zamanda, insanların uğrayacağı zararı asgariye
indirmek için elden gelen her şeyin yapılması gerek.”